- şəkərdil
- прил. сладкоречивый (умеющий говорить красиво, интересно, увлекательно)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
fərdiləşdirmək — f. Səciyyəvi fərdi əlamətlərinə görə fərqləndirmək. Surətlərin dilini fərdiləşdirmək. // Ayrı ayrı adamlar, şeylər üçün xüsusiləşdirmək. Şagirdlərlə məşğələni fərdiləşdirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərdiləşdirmə — «Fərdiləşdirmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərdiləmə — «Pərdiləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərdiləmək — f. Dama pərdi düzmək, damın üstünə pərdi uzatmaq. Damı pərdiləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səqan — (Şəki) bax saqan. – Səqanın içinə buğda tökərdilər, düyü tökərdilər, çəlitix’ tökərdilər, hər şey tökərdilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
göndərmək — f. 1. Yollamaq (birinə vermək, çatdırmaq üçün). Məktub göndərmək. Sovqat göndərmək. Poçtla pul göndərmək. – <Oğul:> Ata, ayda on beş manat qardaşıma göndərə bilərsən? Ə. H.. <Yaşlı kişi:> Tək bir teleqram üzərinə biz <tatar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üst — sif. və zərf 1. Bir şeyin ən yuxarı səthi, üzü; üzər (alt ziddi). Şkafın üstünü təmizləmək. – Sona kağızı mizin üstünə qoymuşdu. N. N.. Dildarın hirsi xeyli soyumuş, köpü bir az alınmışdı. Könülsüz könülsüz gedib, kuşetkanın üstündə oturdu. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biçinti — (İmişli) paltar biçilərkən artıq qalan xırda parçalar. – Paltar kəsərdilər, biçintini verərdilər qızzara, gəlin gəlin oynamağa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qınamısıx — (Borçalı) istehzalı. – Qınamısıx de:rdilər, yə:ni əysix’ söz de:rdilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atəşbazlıq — is. 1. Yanar və partlayıcı maddələrdən bəzəkli, rəngbərəng işıqlar verən fişənglər və s. hazırlama işi; pirotexnika. 2. Əlvan və bəzəkli işıqlar verən fişənglərlə keçirilən şənlik. Məmmədhəsən mirzə də böyük bir atəşbazlıq düzəltmişdi. M. S. O..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eşmək — 1. f. 1. Qazımaq, qazıyıb açmaq, qurdalamaq (torpağı, qumu, külü və s. ni). . . <Pələng də> məni görmüşdü. Pəncəsi ilə acıqlı acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı. A. Ş.. Səlim ilğım kolunun dibini balaca bel ilə eşməyə başladı. S. Rəhimov 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti